سنجیده وحساب شده سخن گفتن - نسیم ادب

سفارش تبلیغ

درباره وب

لینک دوستان

نسیم معرفت

گل باغ آشنایی

بلوچستان

نگارستان خیال

تنهایی......!!!!!!

.-~·*’?¨¯`·¸ دوازده امام طزرجان¸·`¯¨?’*·~-.

ارمغان تنهایی

مطلع الفجر

سنگر بندگی

وبلاگ گروهیِ تَیسیر

قالب وبلاگ مسجد جمکران

قالب وبلاگ

ساعت

برچسب‌ها وب

نسیم ادب (32)

آیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی (13)

آیت الله سعادت میرقدیم لاهیجی (6)

استادسیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی (6)

استاد سعادت میرقدیم لاهیجی (3)

شعرازآیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی (3)

شعرازاستادسیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی (1)

شعری از نعمت الله شمسی پور (1)

شمع بودم سوختم این دود ، آه آخر است-شمع (1)

شهدا مظهر پاکیّ و صفا و عشقند (1)

شیر مرد روزگارست... (1)

صدق پیش آر که از خدعه گری بیزاریم (1)

صفا یابد آنکس که صِحّت بجُست (1)

ضد ظالم باش و بر مظلوم کن افتادگی (1)

طاقتم طاق شد ای دلبر فَتّانه من-نسیم ادب (1)

ظُلمی که بر مردم غَزَّه می رود (1)

عاقلان دنبال هر کاری نخست * می کنند اندیشه و فکر درست-نسیم ادب (1)

عده ای ناخَلَفها زمامدارند (1)

عشق حقیقی به خداوندگار * گر که نصیبت شود ای هوشیار (1)

عطش عشق تو دارم که بسوزم زفراقت (1)

عقل را روشن نگه دار ای عمو-عقل-هست عیار آدمی در عقل او (1)

عقل و دانش گر در آمیزند در و گوهر به دامنت ریزند (1)

عید فِطر آمد و شادی مُسلمانان است (1)

عکس وتصویر دلربای حضرت آیت الله خامنه ای (1)

غَم مَخور جانا درونت شادباد (1)

فداحسین اسدی-روستای ده گرگ-زابل- نسیم ادب (1)

فوائد سیر وسیاحت (1)

فکر می کنی زرنگی "نه" زرنگ تر از تو هست (1)

قدر دوستی را بدان بر عهد خود مردانه باش (1)

قرآن مایه حیات است- قرآن وعترت همیشه باهمند(نسیم ادب) (1)

قِصّه بخشِ سَراباغِ آبدانانِ ایلام (1)

کُنْ فِی المَشاکِلِ وَ النَّوائِبِ صابِراََ (1)

گاهی نگاه حسودان اثر کند (1)

گر دست و پا و سر ما از تن جدا شود ... (1)

گر دو روزی مُهلتت دادند بد مَستی مَکن (1)

گر سرم از پیکرم باتشنگی گردد جدا-این برایم بهتر است از زندگی با (1)

گر مطیع حضرت سبحان شوی بی تکلف سرور و سلطان شوی (1)

گرتَکبُّر میکنی ازهرکَهِی هم کِهتَرِی-ورتواضع میکنی دردیده ودِل (1)

گرچه ازظُلم بسی سینه نفس گیر شود (1)

گردش روزگارنشان میدهد که چرخ (1)

گرشوی مَأنُوس باقرآن ودِل برآن دهی- میشوی نورانی ودورازکژی وگمره (1)

گِرِه از کار دیگران بردار (1)

گرهمرهی حضرت دادارشودهمراهم*دوست دارم که پی نیکی ونیکان باشم (1)

گرهنر داری دلی را شاد کن-دلی را شاد کن (1)

گریک نظر برمن کنی تاعرش بالا می روم (1)

گرکه بادُزدتَبهکارمُماشات شود مال و دارایی ملّت به تاراج رود (1)

گل که باشی همه جا می خَرَنَت با دعا و صَلَوات می بَرَنَت (1)

گمان کردم رفیق و یار بودی*ولی بدتر ز گرگ و مار بودی (1)

گمان کردم رفیق و یار بودی.ندانستم که تو یک مار بودی (1)

گوشیِ همراه ، همراهِ بلاست (1)

گول شیطان را مخور برگرد که او شیاد است (1)

لاقَرارَ لِی مِن فِراقِکَ یاصاحِبَ الرُقْطَةِ (1)

لُطف خدا ترا همیشه شود نصیب (1)

لعن کن بردشمنان آل پیغمبر، زیاد (1)

ما با مُحمّد و آل مُحمّد در آمیخته ایم (1)

ما درس عزّت و شرف ز قرآن گرفته ایم (1)

مارا به تهدیدو جنگ آزمودن خطاست (1)

ماسَرِدشمنِ مَکّاربسنگ میکوبیم (1)

ماندگاراست ماندگاراست هرکه باپروردگاراست (1)

ماه صِیام به پایان رسیدودلها زِدُوده شد*وای برکسی که دراین ماه ر (1)

مَجمَعِ خیر و کرم باشد رضا (1)

محروم کسی است که خدا بر او نظر نکرد (1)

مرحوم مهندس سیدنورالدّین سعادت میرقدیم لاهیجی (1)

مرد آن است حریف خویشتن باشد (1)

مرد خدا کسی است که تکیه بر خدا کند (1)

مرد همت باش تا یابی گهر (1)

مردان خدا پردهی پندار دریدند-مردان خدا- عارف وعرفا (1)

مُرغ پَرکَنده ام و قُدرت پروازم نیست (1)

مرگ شرافت به از پذیرش ذلت است (1)

مُسلمان کی شود راضی به آزار مُسلمانی ؟!!! (1)

مُفتگی چیزی که نصیبت شَوَد-مُفتگی از دست تو بیرون رَوَد (1)

من از آندم که بعشق تو گرفتار شدم* طعنه و نیشِ خلایق خریدار شدم (1)

من از یاران بد گشتم بیزار*کند همجنس با همجنس دیدار (1)

من عقابِ تیز پروازم که پروازم بلند-نسیم ادب (1)

من کتاب قرآنم از جانب خدای سبحانم (1)

من که دلداده رضا هستم با رضا رضا گفتنش مستم (1)

نادان بساکه چوگاووحشی ظهورکند (1)

نادان به وقت و بی وقت دهان باز می کند (1)

ناز و کرشمه ترا تا به ابد می خَرَمش-نسیم ادب (1)

ندارد بهر مردم جز زیانی (1)

ندارد کار دنیا اعتباری (1)

شعر از آیت الله سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی (1)

شعر از استاد سیداصغر سعادت میرقدیم لاهیجی (1)

شعراز استاد سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی (1)

استاد سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی (1)

استاد سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی (1)

آیت الله سعادت میرقدیم لاهیجی-نسیم ادب (1)

از جایی که توقّعش نیست بتازد دشمن (1)

از خدا آرزوی مَغفِرَت دارم حُسن عاقبت مَسئَلَت دارم (1)

از دیار گیلانم -دوستدار خوبانم (1)

از لطف و عنایتت ببخشا ما را (1)

از من به تو صد سلام از جان (1)

ازبرنجکاربپرس که برنج چیست؟ (1)

ازبَهردین وناموس ومِیهن فداکنیم-جان ومال وآنچه که دراختیارماست (1)

ازحرص بپرهیز که آن مایه ننگ است (1)

ازدولت امیدچه سودی شودعیان*وقتی که دست گدایی می دهندبه دشمنان (1)

اززمین تاآسمان اینجا هوافرق میکند (1)

3کتاب مقدس بی پایان( اَلنَّهجُ وَالقُرآنُ وَالصَّحیفَةُ) (1)

أَرِحْنا رَبَّنا مِنْ کُلِّ سُوءٍ بِحَقِّ فاطِمَة خَیرِ النِّساء (1)

آزموده را آزمودن خطا باشد-تجربه سرمایه ای گرنبها باشد (1)

آفت اعمال ما شرک و ریاست-ریا وشرک-بی ریایی-عمل (1)

آموخته ایم درس شهامت ازکربلا-کربلا-درس شهادت-شهامت (1)

آن دل که در آن مِهر علی نیست خدا نیست (1)

آن دل که در آن کینه بُوَد خیلی خراب است... (1)

آن زمانی که دلِ حیدرِکرّار شکست (1)

آنان که قدمی سوی ادب گام نهند- ادب-با اهل ادب نشین که بهنام شوی (1)

آنانکه پرچم ایران بآتش میکشند (1)

آنانکه دل به بیگانگان سپرده اند-بویی زغیرت وآزادگی نبرده اند (1)

آنچه بخواهی نه همان میشود بلکه که گاهی عکس آن میشود (1)

آنچه بینی (همان) تو خواهی شد- خودشناسی-انسان (1)

آنچه غیر خداست بدانکه برباد است (1)

آنکه راچشم بصیرت باشد.. (1)

آه بُوَد اسمی ز اَسماء خدا (1)

آواز خوش از پرنده ها می آید-نسیم ادب (1)

آیت الله سعادت میرقدیم (1)

نسیم ادب سعادت (1)

نسیم ادب-سعادت (1)

نسیم ادب-سعادت میرقدیم لاهیجی (1)

نفسِ امّاره اگر هاری شود (1)

نَفَس به آخر افتاده است چرا نمی آیی- امام زمان عج (1)

نفس در هرجا به رنگی خود نمایی می کند-نفس اماره (1)

نَقش تو که در دِلَم نشست همه نقش های دل برفت (1)

نَقش عالِم همچو نقش انبیاست- کار عالِم ربط دادن با خداست (1)

نهایت جهلت تلاشت درجهالتت است (1)

نِهایَةُ جَهْلِکَ جُهْدُکَ فِی جَهالِتکَ (1)

نهراسیم زعَدُو سخت بر او می تازیم-نسیم ادب (1)

نوشتار ادبی استادسیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی- ادب وشعر (1)

هر که تا بنده خدا نشود دلش از نور باصفا نشود (1)

هردل که در آن یادخدا نیست-از تیرگی و وسوسه ها هیچ جدا نیست (1)

هرگه که بیادتومی اُفتم وخاطرات تو- آهی کشم زدل که کاش توبودی کنا (1)

هرگه که گُنه کُنی به دام شیطان افتی (1)

هرگه که مُکَدَّر شدی از شرّ دَغَلباز *برخیز و بخوان یک غزلی ناب (1)

هزارمرتبه گویم سپاس خدای سُبحان را * که با دَم و بازدَم به ما ده (1)

همچو خورشید می درخشد نور بر دلها فشاند (1)

وجودِنازنینت ازگزندحسودان بدور باد*دو چشم حسودِرنجورِسیه ری کورب (1)

وحدت وهمدلی رمز پیروزی وپیشرفت-وحدت واتحاد وهمدلی (1)

وسوسه در خاطرت گر خَلَجان می کُنَد یادخدا کن که آن ، وسوسه را م (1)

یا دل مده یا باش استوار در مسیر عشق (1)

یا رب نگهی بر من مسکین بنمای آشوب درون و دل ، تَسکین بنمای (1)

یاد باد عصری که فانوس داشتیم-یکدگر را واقعا دوس داشتیم (1)

یاد تو آسایش جان من است* راحتی روح و روان من است (1)

یار ما اندر کنار و برکنار افتاده ایم ... (1)

کاری مکن که زندگی دیگران در حِصار شود (1)

کاش این فاصله ها کم می شد (1)

کسی که در خُدا گم شود گم نمی شود (1)

کمند محبت تو عجب چه صیاد است (1)

اشتباه کردم از آن موقع به تو دل بسته ام (1)

اَشعارغَزَل پُر شده از رائحه عشق* بی عشق غَزَل را نَبُوَد لطف و (1)

اِضْرِبْ بِضَرْبِِ قاطِعِِ أَعْناقَ صَهیونِ اللَّعین (1)

اِعلَم بِأَنَّ فِی زِیارَةِ القُبُورِثَلاثَةَ الفَوائِدِ (1)

اگر دین و آیین ندارید و کَس* بانسانیت پایبند باشید و بَس (1)

اگرازدیده مَن غایب و پِنهان گردی-نَرَوی ازدِل من نایِره ی جان گر (1)

اگرخَیری نداری بهر مَردُم *مَیُفت برجان آنهاهمچوکَژدُم (1)

الهی تا ابد شادان بمانی- شادی- لبخند- سلامتی-سیداصغرسعادت میرقدی (1)

الهی لال گردد آن زبانی (1)

الهی هیج دلی غمگین نباشد- دل (1)

الهی هیچ کس نالان نباشد(شعر)سیداصغرسعادت میرقدیم (1)

امام حسین ع (1)

اهل جهادیم وشهادت افتخار ماست*ذلت نمی پذیریم وعزت شعار ماست (1)

اَولادِ فدا حسین بر نُه نفرند (1)

ای آنکه هزارهزارانتظارتو هست- عُمرم درانتظارتورفته رفته،رفت (1)

ای بد زبان زَخم زبان تو از حَد گذشته است (1)

ای بهمن علیمردای خوشتر بتاب- شعر - گیلان نشاط (1)

ای بی شُعورکی توباشعورشوی-ترسم که بانَفَهمی واردِگور شوی (1)

ای دلبرم ازبهرتوگلهای زیبامی خرم*یااینکه گلهامی خرم ازبهرتومی پر (1)

ای عشق تو اندر دل عاشق * بر پا کنی موجی که آرام نگردد-نسیم ادب (1)

ای که از مرگ و قِیامت غافِلی (1)

ای که در خوابی و باز هم می خوابی (1)

این جهان دار عُبورست همه رهگذرند (1)

ایکه داری در سرت کِبر و غُرور - پند‌گیر از حال اصحاب قُبور (1)

ایکه دنیا از تو هوش بربُوده است (1)

با اهل ادب نشین که بهنام شوی- نسیم ادب (1)

با دلی از آه کن او را صدا (1)

با مُحمّد زنده ایم و با عَلِیّ * راه حقّ با این دو گردد مُنجَلِی (1)

با کمترین به بهترین ها می توان رسید (1)

باخلق خداحُقّه ونیرنگ مَزَن (1)

بارالهاتو رهبرم سلامت دارچشمِ عالَمی براونظر دارند (1)

باصدامیددرانتظارِیارنشسته ام*شایدعنایتی کندبه مَنِ دلشکسته ام-نس (1)

باعَزم واِراده سختی هَموارشود (1)

باعشق زنده ایم وباعشق آغازمی کنیم (1)

بال و پَر نیست که پرواز کنم تا بَرِ دوست (1)

بحث با جاهل قساوت آورد دشمنی ها و خسارت آورد (1)

بخت بلند از هِمّتِ بلند می شود پدید (1)

بدان که چیزی نیستی و از هر خری هم خرتری (1)

بر چرخ روزگار و دور زمانه اعتماد نیست (1)

بر حَذَر باش از هوای نَفس ای صاحب سُلوک ... (1)

برتر از ماهی که در شب ها درخشان می شود (1)

برخیزای مُسلمان دُشمن درکمین است (1)

برو شیخا به فکر خویشتن باش !! (1)

بسازم مَحفِلی نُورش زقرآن-که جانم روشنایی گیرداز آن (1)

بسی رازهاست نهفته می ماند*زمن مپرس تو حلِّ این معمّا را-نسیم ادب (1)

بشربا‌ مشکلات اندرعَجین است-نظام خلقت انسان چنین است (1)

بُگذر تو ز ما آنچه عیان است و نهان است (1)

به تجربه بر من چنین نمایان شد*بدعاقبت آنکه همنشین نادان شد (1)

به صد دلیل گفتمت مَرُو به راه گمراهی (1)

به عیب خود بنگر و سخن ناروا مگو (1)

به ناگه از اَجَل سیلی خُورَندی (1)

بهارآمدطَراوَت می تَراوَد (1)

بی تو نَفَس زدنم در قَفَس بُودن است (1)

بی تو نَفَس نی زنم بی تو بُوَد مشکل من (1)

بی شرف آنکه نداردغم مردم بردل* یا که بامردم غمدیده نباشدهمدل (1)

بی قراری (1)

بی لُطف خدا کار به سامان نرسد (1)

بی هُنران که عَیب دیگران جُستجو کننددُون صفتند و به دُون صفتی خُ (1)

بکوبیم سَرِ دشمنِ دون به سنگ (1)

بکوبیم سَرِخصم دُون را بسنگ (1)

پرسشی کردم ز عقل راه سعادت در چه هست (1)

پنج چیز دل عاشق را دگرگون می کند : .... ...... (1)

پیام تسلیت (1)

پیام تسلیت به مناسبت شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی (1)

تا توانی خاطر کس را مَرَنج تانصیبت توشودصدپاره گنج (1)

تا نیایی گره از کار بشر وا نشود (1)

تا نکردی جای پایت استوار پای مگذار تا نگردی بی قرار (1)

تاتوانی درس بخوان ای طلبه (1)

ترانه عشق (1)

ترانه عشق ( نسیم ادب) - عشق پاک- عشق الهی (1)

تو آفتابی و بر ما مُدام بتاب (1)

تو ماهی و در چشم دشمنان خاری (1)

تو که از بنی آدمی کمتر از چنین سگی مباش (1)

تو که پیش پای خود نمی بینی - ازچه رو ادعاکنی که غیب بینی (1)

تو‌گلی بوی خوشت درهمه جامی پیچد (1)

تیز رو و پرخطر است این بشر-کم ثمر و پرضرر است این بشر (1)

تکیه بر مالت مکن چون رفتنی است (1)

جان به لب آمدودرهجرتوبی تاب شدم (1)

جان پرور است رهبرا لبخند دلنشین تو (1)

جانا همه عالَم را بازار تو می بینم-شعر (1)

جای بس تاسف است و بس خجلت (1)

جای تو درجَمع ما خالی بُوَد-در فِراقت«روزِ ما»سالی بُوَد (1)

جز مِهر تُرا به دل ندارم*ای یارِ عزیز و غمگسارم-نسیم ادب (1)

جنس آدمی شگفت ترین جنس ها(نسیم ادب (1)

چشم جادویی (1)

چشمانِ تو فتنه انداخت در دلم (1)

چشمان شَهلاییت چه دِلرُباست- گویا که آهویی یکتا کنار ماست (1)

چگونه هدایت کُنَد کسی که خود از هدایت دور می شود (1)

چند نیم مصرع دیگر ...نسیم ادب (1)

چه خوش باشد که بعد از روزگاری نکو نامی بماند یادگاری (1)

چه زحمت ها کشید سلمان ، ابوذرها شوند پیدا-خواب-شعر-سیداصغرسعادت (1)

چهره از نامحرمان پنهان کردن بهتر است (1)

چو خشم و غضب بر تو آرد هُجوم *نیفت همچو وحشی به جان عُموم (1)

چُوعشق آیدخُودیّت مَحوگردد-دُوئیّت زین میانه رَخت بندد (1)

چُون غُبار فتنه برخیزد - حقّ و باطل بهم درآمیزد (1)

حاشاکه به آنی زتُو من دِل بِکَنَم-دل دیوانه من باتو نباشدچه کُنَ (1)

حدودسی شهیدسَراباغ (1)

حرف و حرّافی نمی آید بکار - عُرضه ای داری بیا نخلی بکار (1)

حسرت دیدار رویت در دل ما مانده است (1)

حِسِّ شیرین با تو بودن نمیرود از وجود من هرگز (1)

حضرت آیت الله سیدابراهیم رئیسی کاندیدای محبوب ملت شریف ایران (1)

حل نشد بی عشق هرگز مشکلی...(عطار نیشابوری) (1)

خاک بر سَرِ آنکس که تَکبُّر بنماید (1)

خداوندا بحق آل طاها رییسی را نگهدار از بلایا (1)

خداوندا بحقّ و هشت و شیشت (1)

خرم آن کس که مُقیم حَرَم و کوی رضاست (1)

خری گر نیاید به نزدیک بار - بزور و بشلاّق کَشندش به کار (1)

خورشید می تابد اگر چه خُفّاش ها طاقت دیدنش را ندارند (1)

خُوشا آنانکه صاف و بیریایند *ز نیرنگ و ریاکاری جُدایند (1)

خُوشا بحال کسی که دلداده تو شد (1)

خوشاآن عاشق شیدایی قرآن-نسیم ادب-شعر از آیت الله سعادت میرقدیم ل (1)

خوشتر از حال خوش سیر درون نیست مرا (1)

خیری ندیدیم از اَحمق و حَسود بایدبحال نکبتشان رهاشان نمود (1)

در اوجِ وَقاحَت است نامردی به دُوست (1)

در این دیارِ حیرت حیران شدند هزاران (1)

در پرتو عقل و دانش و دین راهی که سعادتست بگزین (1)

در سفر به گیلان (1)

در شاهراه جاه و بزرگی خطر بسی ست-ریاست-خطر (1)

در همه حال اسیر تو این دل پُر گداز من (1)

در وُسعتِ زمان کاری که از دست تو انجام می شود بکُن (1)

درد را گفتی دوا را هم بگو-شعر (1)

دردلم شوری بپاکردی توای شورآفرین*برجمال وحُسن رویت صدهزاران آفری (1)

دردلما جا داری *خیلی خاطر خواه داری(نسیم ادب) آیت الله خامنه ای- (1)

درفراقت مَنِ دلداده چو شمع آب شدم (1)

درفصل بهارکه فصل رویش باشد*خوش یُمن کسی شکفته رویش باشد (1)

درگردش آسیاب روزگارلِه شودکسی*کزحدِّگلیمِ خویش پای فراترگذاشت (1)

دریادتوأم یا که تو دریاد منی*شیرین منی یا اینکه فرهاد توأم-نسیم (1)

دستِ اَجَل بین که چه ناجوانمردانه چید- آن گل خوشبوی زندگیم که در (1)

دعوی و نزاع کار بهائم باشد- شعر (1)

دفاع ازحریم حرمت حجت الاسلام شیخ مهدی مجردگیلانی(حرمت مسلمان-حرم (1)

دل آینه صُورت غَیب است ... سعدی شیرازی (1)

دل اگر جولانگه شیطان شود-دل-شیطان (1)

دل با محبت شکار می شود (1)

دل بسته توام به غیر تو دل نبسته ام (1)

دل به خدا بده تا ز غَم و غُصّه رَها شوی (1)

دل تنگی مکن غم به دلِ خویش مینداز (1)

دل زنده دار و اهل صفا باش و بندگی (1)

دل ما بند به عَبّاس بُوَد -شیعه آن است که با غَیرت و حسّاس بُوَد (1)

دل می بَرَدخدایا زیبایی طبیعت *خوش بگذرد برای یاران باطروات (1)

دل که سرگشته معشوق شود -کار او در همه جا بوق شود (1)

دِلبرا دِلبَرِیَت خستگیم بُگشاید (1)

دِلَت شاد و وجودت بی خطر باد (1)

دلتنگ توأم روی تو درمان من است (1)

دلشاد بود هرکه دلی شاد کند... (1)

دنیا آن قدر ندارد که برو رشک برند( حسرت دنیا به دلت راه نده) شعر (1)

دور شور از اهل دود و اهل سیگار و مواد (1)

دیدار انتخاباتی (1)

دیده باطن اگر بینا شود-صد حقیقت نزد تو پیدا شود (1)

دیده برراهم سینه پُرآهم مانده درچاهم-زتو ای جانا،مَنِ دلخسته،مَر (1)

دکترسروش،خائن و بی مقدار است (1)

ذکریاالله شفابخش دل است*رافعِ صدغُصّه وصدمشکل است-نسیم ادب (1)

راه روشن است و اشتباه رفته ایم (1)

سنجیده وحساب شده سخن گفتن

به نام خدا

سنجیده وحساب شده سخن گفتن

....بُزُرجمِهر بشنید و گفت: اندیشه کردن که چه گویم بِه از پشیمانی خوردن که چرا گفتم؟!

سخندان پرورده پیر کهن

بیندیشد آنگه بگوید سخن

مَزن تا توانی بگفتار دم

نکو گوی گر دیر گویی چه غم

بیندیش و آنگه بر آور نَفَس

و زان پیش بس کن که گویند بس

به نطق آدمی بهتر است از دوابّ

دوابّ از تو بِه گر نگویی صواب

دیباچه (مقدمه و آغازین )گلستان سعدی با تصحیح حسین استاد ولی ، ص41.

تاریخ : سه شنبه 93/9/18 | 7:30 صبح | نویسنده : سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی | نظرات ()

صفحه اصلی

لطفا از دیگر صفحات نیز دیدن فرمایید

.: Weblog Themes By M a h S k i n:.